Dit is het (jammerlijke) overblijfsel van mijn meidoorn #1 en wat ik er nog mee kon aanvangen. De oorzaak is de strenge en verschillende late vorstperiodes. De levensaders van dit boompje waren al maar dun, tussen het dode hout en dode bast door, en blijkbaar is de winter te streng geweest voor het boompje. De zwellende knoppen zijn meermaals bevroren en in tegenstelling tot vorige jaren is hij er deze winter niet bovenop gekomen. Enkel 1 levensader is gebleven en is zeer laat op het seizoen beginnen uitlopen.
Op heel lange termijn nog iets met enig potentieel van te maken, maar het zal slechts een afkooksel blijven van wat het was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten